Ο καλλιεργητής ρυζιού στη Χαλάστρα της Θεσσαλονίκης πρέπει να πουλήσει 11 κιλά από το προϊόν του για να αγοράσει από το σούπερ μάρκετ ένα κιλό ρύζι. Και ο καλλιεργητής σταριού πρέπει να πουλήσει 3 κιλά στάρι για να αγοράσει ένα κιλό αλεύρι ή μια φραντζόλα ψωμί ούτε μισό κιλό. Η «ψαλίδα» που χωρίζει τις τιμές παραγωγού με αυτές που πληρώνουν οι καταναλωτές στο ράφι του σούπερ μάρκετ παραμένει πολύ μεγάλη, παρά τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές βασικών αγροτικών προϊόντων. Οι λεγόμενοι «μεσάζοντες», δηλαδή οι έμποροι που αγοράζουν από τους παραγωγούς και οδηγούν τα προϊόντα σε μεγάλες ποσότητες στο λιανεμπόριο, κερδίζουν ένα μεγάλο μέρος της διαφοράς της τιμής «από το χωράφι ως το ράφι»
Οι μικρές σοδειές δημητριακών κυρίως πέρσι οδήγησαν σε μεγάλες αυξήσεις των τιμών παραγωγού. Η ΕΣΥΕ μόλις την Παρασκευή ανακοίνωσε στοιχεία που έδειξαν ότι οι καλλιεργητές σταριού, ρυζιού και άλλων δημητριακών μέσα στο 2007 είχαν αυξήσει τις τιμές πώλησης των προϊόντων τους κατά 66%!
Αυτή όμως η μεγάλη αύξηση των τιμών παραγωγού δεν συνεπάγεται ούτε ανάλογη αύξηση του εισοδήματος των αγροτών ούτε και μείωση της «ψαλίδας» μεταξύ των τιμών παραγωγού και καταναλωτή
Οι αγρότες είχαν μικρή σοδειά σε αρκετά προϊόντα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις το κόστος της παραγωγής ήταν αυξημένο. Γι’ αυτούς τους δύο λόγους δεν απόλαυσαν αυξημένο εισόδημα. Μπορεί το στάρι να πουλιέται 60% ακριβότερα σε σχέση με πέρσι, αλλά η παραγωγή ήταν μικρότερη. «Στην Ιταλία ψάχνουν να αγοράσουν στάρια για να φτιάξουν μακαρόνια και δεν βρίσκουν», έλεγε στον ΕΤ καθηγητής που παρακολουθεί τις εξελίξεις στο χώρο της αγροτικής παραγωγής και των τροφίμων.
Και μπορεί πράγματι τα φρούτα να πουλήθηκαν από τους αγρότες στους εμπόρους κατά 17% ακριβότερα, αλλά το κόστος της παραγωγής (στο θερμοκήπιο) ήταν πολύ μεγαλύτερο, αφού ακρίβυναν το πετρέλαιο κατά 20%, οι σπόροι κατά 13% και τα λιπάσματα κατά 8,5% (όπως λένε τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας).
Το ρύζι, ένα προϊόν ευρύτατης κατανάλωσης και στην Ελλάδα, αναποφλοίωτο, πωλείται από τον παραγωγό σε μια τιμή κοντά στα 0,25 ευρώ το κιλό. Στο σούπερ μάρκετ, η συσκευασία του μισού κιλού έχει 1,4 ευρώ. Το στάρι, παρά το διπλασιασμό της τιμής παραγωγού που έφτασε στο 0,45 ευρώ, απέχει κι αυτό πολύ από την τιμή που έχει το αλεύρι (που φτάνει στο 1,30 ευρώ). τα καροτα η τιμη παραγωγου ειναι στο 0,30 ευρω ενω ο καταναλωτης πληρωνει 1,00 ευρω ,
Η γνωμη μου ειναι πως υπαρχει τροπος να χτυπηθει η ακριβεια και να κλεισει κατα πολυ η ψαλιδα , οσοι ασχολουμαστε με τον χωρο γνωριζουμε πως πανω απο 80 % των αγροτων ανηκει στο ειδικο καθεστως φορολογισης πραγμα που σημαινει πως τα προϊοντα του τα πουλαει χωρις να τα τιμολογει ο ιδιος (στελνει τα προϊοντα με δελτιο αποστολης και τα τιμολογει ο χονδρεμπορος )πραγμα που σημαινει πως ο καθε χονδρεμπορος μπορει ανετα να υπερτιμολογει το προϊον ( αλλα να κοβει τιμολογειο και αλλα να πληρωνει ) με αποτελεσμα να μπορει να πουλαει ακριβα στους λιανοπωλητες και αυτοι στην συνεχεια στον κοσμο .
Πιστευω πως αμμεσα θα πρεπει να καταργηθει το ειδικο καθεστως και ολοι μας να ανηκουμε σε ενα καθεστως , ετσι :
θα τιμολογουμε μονοι μας , θα ειναι πολυ πιο δυσκολη η υπερτιμολογηση λογω αυξησης του τζιρου μας ,
θα εισπρατουμε και θα αποδιδουμε ΦΠΑ καθως επισης και θα συμψιφιζουμε το ΦΠΑ των καλλειεργητικων μας δαπανων
και τελος ο καθενας μας θα ορανωσει την δουλεια του πιο σωστα και θα λειτουργει πλεον σαν επιχειρηση και οχι σαν εργατης καποιων ΜΕΓΑΛΟΕΜΠΟΡΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου